Su Çürüdü Tuz koktu

Su Çürüdü Tuz koktu

Bu yüreği sana bırakıyorum, ey zaman 
Ağır geliyor bana, ondaki sevdanla yaşamak

Ellerimden zamana dökülen şiir haraçı
Neye dokunsa, kirleniyor gayrı sokaklar..

Ölüm üşüdü, su çürüdü, tuz kuktu!...

Geçmişten bu güne, ihanet emziriyor, günler
Masum bakışlar ile yüzleşir iken ihanetin yüzü 

Zaman aşımına dökülür dilimdeki ezgili şiirler
Düşleri kırık kandırılmış, halklar

Gayrı gezgin, mülteciydi kendi ülkelerinde.

Uykunun deliksiz karanlığında 

                        Yaşamakgibi bir şey 
Cami avlularındaki terk edilmişlik 

Ölçüleri çiğnenmiş hayatta  gebe yarınlar

Ki ölüm üşüdü, su çürüdü, tuz kuktu

Haydi mavzer kurşunuyla dilini bileyen çığlık

Kaz,derinlemesine yüreğinin duvarlarını 
İçinde sonsuzluğun ufkunu bulacaksın.. 

Son kazmayı özüne vur ki!
Kendi özünde kendini yeniden yaratacaksın

Ellerindeki bahar kokusu 
Kirpiklerindeki hüzün gamzesini,

Siler diye düşlemiştim 

            Yarına yüklenen acıları!

Ki yasak koydular ellerime, aşındı zaman

Korku kumaşından dokunan 

Yüzlerin mutluluğu üşüdü. Su çürüdü, tuz koktu

  

Artık yasak :                                           

Uzaklara saplanıp kalan gözlerin patikasında

                              Düşler ile yarına yürümek!..

Haydi mezarcı kaz,derinlemesine zamanı

Kendi içine doğru vur kazmayı
Kendi dağlarını yarat kazdıklarından 
Kendi özünde doğal cennetini bulacaksın.

Baksana  ölüm üşüdü su çürüdü tuz koktu!..

Koyaklardan akıp giderken,

Kıyılarında  gelincikler sevişen su 
Gölgesinde zamansız uçurumlar büyüten çınar 

Haydi vur dallarını bir birine

Ki iğnelensin yüreği nasırlaşmış insancıklar.

Kızıl ırmak yataklarından karşı ufuk çizgisine 

Dökülüp gelen nehir haydi ne duruyorsun öyle

Zaman tarihe sığmıyor,

_________Ölüm üşüdü su çürüdü tuz koktu!...

Abdullah Oral