İçimdeki Özlem

İçimdeki Özlem

Akşamın Sisli karanlığı düşüyordu dağlara 

Güneş kendi sularına çekildi / yağmur çiseliyordu! 

Bilmiyorum kaç kez öldüm dar ağacında! 

Bedenim harabe / ruhum acılarla çevrili bir ada..

Asi rüzgarların pençesinde 

                     Kaybuluyor gün ışıgının rengi
Kızılın her tonu gökkusaği olur ellerimde! 

Hani bir sevdamız vardı emek ve gül diye!
Düşlerimiz uzanırdı geceden gün doğumuna

Adı özgürlük olan bir şarkımız vardı hani
Her gün doğumunda yeniden bestelediğimiz ..

Şimdi Karadenizin kuzey yamaçlarında

Serin esintilerin sürünüyor /  son deminde yaz!

Çiçeklerinin hazana durduğu zamandayız
Takılmışım son baharın husumetine

Yaprakları okşayarak  üşütüyor özlemlerimi kara yel!..

A Oral