Gönül Mihrabı
Ömrün son deminde gül oldun bana
Aradığım aşkı ben sende buldum
Işığım oldun yar bağladım sana
Gönül mihrabında niyaza durdum
Ben seni yaşardım esen her yelde
Adın aşka davet düşürmem dilde
Sen aşktın eylülde açılan gülde
Gönül mihrabında niyaza durdum
Sen lütfusun bana bu kâinatın,.
Ben tutsağı oldum aşkta sanatın,
Bana açılmış gül gönlünde katın
Gönül mihrabında niyaza durdum
Senden önce yelde bile esmezdim
Aşkın deryasına böyle düşmezdim
Senden başkasına secde etmezdim
Gönül mihrabında niyaza durdum
Şair konuşmazsa ,umut da biter
Bir ben var ki bende ateşle yatar
No!lur beni senden azat et yeter
Gönül mihrabında niyaza durdum
Aşkın deryasında yıktım bendimi
Kerem aslı için böyle yandımı?
Vurguniyim sende buldum kendimi
Gönül mihrabında niyaza durdum….
A Oral
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder